Zo’n 4.500 Haarlemmers ontvangen (net als in 2014) in 2015 ondersteuning bij huishoudelijke taken. Helaas is het zo dat door middel van de decentralisering hierop flink door het Rijk is bezuinigd. Wij hebben als gemeente Haarlem een korting van 40% moeten doorvoeren. Vandaar dat is besloten om de huishoudelijke ondersteuning vanaf 1 januari 2015 anders in te richten.
Voorheen werd er gewerkt op basis van het aantal uren. Een cliënt ontving een x aantal uren huishoudelijke hulp per week. Dit is inmiddels verleden tijd.
Nu heeft de zorgaanbieder de taak van de gemeente gekregen om bij iedereen die recht heeft op huishoudelijke ondersteuning, een ‘schoon en leefbaar huis’ te organiseren. En door de versoberde omstandigheden moet dat helaas in minder tijd gebeuren dan voorheen. Wat gebeurt er vervolgens?
De zorgaanbieder stelt samen met de cliënt een zogenaamd ‘ondersteuningsplan’ op. In dat ondersteuningsplan wordt onder meer aangegeven welke taken er door de zorgaanbieder worden uitgevoerd en welke taken de cliënt zelf of met behulp van zijn eigen netwerk kan doen. Indien akkoord, wordt het ondersteuningsplan getekend door de cliënt en door de zorgaanbieder.
Echter, wat gebeurt er als de cliënt het oneens is met het opgestelde ondersteuningsplan en deze bezwaar wil maken?
Vroeger kon je als cliënt een ‘procedure beroep en bezwaar’ starten bij de gemeente Haarlem. De commissie beroep- en bezwaarschriften (BBS) kon de cliënt in het gelijk of in het ongelijk stellen. Kreeg de cliënt ongelijk, dan stond de gang naar de rechter open. Kreeg deze gelijk, dan werd de beslissing van de gemeente aangepast.
Nu is het ondersteuningsplan van de zorgaanbieder geen beslissing meer van de gemeente, dus de gemeente kan deze ook niet herzien. Sterker nog, je kunt juist om die reden geen ‘procedure beroep en bezwaar’ starten.
Wordt er toch een bezwaarschrift ingediend door een cliënt, dan wordt deze door de gemeente niet-ontvankelijk verklaard.
Het CDA kan zich niet vinden in deze praktijk. Een ‘procedure beroep en bezwaar’ moet bij dit soort zaken altijd mogelijk blijven. Door de verantwoordelijkheid geheel bij de zorgaanbieder te leggen, snijd je de weg af van de cliënt naar de gemeente om bezwaar te kunnen maken. Daarmee doe je af aan de rechtsstaat en daar kan het CDA niet akkoord mee gaan.
Om bovenstaande reden hebben wij deze problematiek meerdere keren aan de orde gesteld in de commissievergaderingen en hebben hierover uitgebreide technische vragen gesteld. Dit bracht de SP op het idee om afgelopen donderdag een motie in te dienen die zag op bovenstaande –al eerder door het CDA aangegeven– problematiek.
De wethouder heeft inmiddels toegezegd dat bezwaarschriften die zien op het ondersteuningsplan – vanaf nu – niet meer niet-ontvankelijk verklaard zullen worden, maar coulant worden benaderd. Dit is wat betreft het CDA een mooie eerste stap, maar vanzelfsprekend zullen wij dit onderwerp nauwlettend blijven volgen.